• "Uśmiech losu" to bardzo poruszająca, ale też pełna nadziei powieść. Ta część przynosi nowe emocje, wydarzenia, wzruszenia, łzy, troski, cierpienie, smutek, ale też i radość, przyjaźń i miłość. Znajdziemy w niej wszystkie odsłony życia codziennego. Przekonujemy się jak wielką siłę ranienia ma słowo. To nie ból fizyczny boli najbardziej. To słowa zadają największe rany. Powstają rany na duszy, które trudno zagoić. Doskonale widzimy również wartość prawdziwej, bezinteresownej przyjaźni oraz pomoc i wsparcie przyjaciół, które w trudnych życiowych sytuacjach stają się niezwykle cenne. Uwrażliwia nas na krzywdę drugiego człowieka, zwłaszcza tego słabszego. To samo można powiedzieć o nieludzkim, a wręcz okrutnym traktowaniu zwierząt. Pamiętajmy, że zwierzę to też stworzenie, które czuje i cierpi. Co do zakończenia - jest bardzo niepokojące! I mam nadzieję, że to nie będzie to, o czym myślę!🥺 Polecam z całego serca♥️
  • Saga Mazurska jest genialna. Ta część również mnie nie zawiodła. Nie można się od niej oderwać, wciąga od pierwszego zdania. Przeczytałam w jeden dzień. Mogłaby mieć nieskończoną ilość stron
  • Kolejne przygoty Nataniela i jego przyjaciół. Tym razem akcja skupia się na losach Natalii. • Piekna historia poruszająca pełna nagłych zwrotów akcji. • Polecam .
  • Piękna opowieść o tym, że gdy los nas doświadcza na końcu tej krętej drogi zawsze czeka na nas ostatnia prosta i, że czasami te źle rzeczy przynoszą dobre zakończenie. Polecam serdecznie.
  • Katarzyna Michalak - UŚMIECH LOSU • To kolejna, już V część SAGI MAZURSKIEJ, znów pełna szczęścia, miłości, przyjaźni, ale i też słodko - gorzka w pragnieniach ludzkich. Urzeka , jak zwykle, atmosfera dworku w Marcinkowie i jego gospodyni Jadwiga. A na Wigilię zjeżdżają do niego bohaterowie, których znamy z wcześniejszych części serii. • Jednak fabuła skupiona jest wokół Natalii i Damiana, młodego małżeństwa , mieszkającego też w dworku, a szczególnie na największym marzeniu dziewczyny i stosunku do niej męża. Jego obojętność, alkoholizm , brak wspierania żony powoduje, że Natalia ucieka w wigilijny wieczór, ale na drodze staje jej Bella, zmarznięta suka. • Ten nieoczekiwany przypadek będzie miał duży wpływ na dalsze wybory Natalii. • POLECAM tę zimowo - świąteczną opowieść, wzruszającą, pełną emocji i wiary w ludzką dobroć.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo