Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Jacka Dukaja. Czy zaliczam je do udanych?Trudno stwierdzić, bo mam mieszane uczucia. Na pewno jest to książka trudna w odbiorze, ciężko mi się ją czytało i chciałam ją po kilku stronach odłożyć, ale postanowiłam przeczytać i dobrnęłam do końca. • Niektóre opowiadania zawarte w tej książce mi się bardziej podobały, a niektóre znów mniej i tak: • - "Linia oporu" według mnie najsłabsze, nie podobało mi się w ogóle; • - "Oko potwora" nie moje klimaty, ale nawet niezłe i dobrze, a przynajmniej lepiej czytało się niż " Linię..."; • - "Szkoła" według mnie najlepsze. Mój faworyt; • - "Król Bólu i pasikonik" drugie bardzo dobre opowiadanie zaraz po "Szkole"; • - "Crux" dobrze się czytało, ale się nie podobało; • - "Serce mroku" kolejne dobre opowiadanie; • - "Aguerre w świecie" mimo tego, że dobrze mi się je czytało uważam je za średnie; • - "Piołunnik" krótkie, niezbyt ciekawe. Wydaje mi się, że na siłę zostało ono wymyślone. • Czy sięgnę jeszcze po inne książki Dukaja? Nie wiem. Może tak, a może i nie. Choć nie ukrywam, że mimo trudnego języka jestem ciekawa innych pozycji książkowych tego autora.

Mistrzostwo-nic dodać,nic ująć.