• Renata Kosin - TATARKA • Przepiękna, prawie bajeczna opowieść o " bujanowskich dziedziczkach" - Lenie, Kseni i przyszywanej babci Honoracie, o obyczajach sielskiego Podlasia, z historycznym tłem, zwyczajami i kulturą Tatarów. • A wszystko to okraszone jest tajemnicą pradziadka, który uparcie twierdził, że jego korzenie sięgają Tatarów. • Ową legendę tatarskiego pochodzenia Ignacego postanawia rozwikłać jego prawnuczka Ksenia. Dowodów na to prawie nie ma, ale uparta dziewczyna chce zgłębić wiedzę o swoich przodkach. A, że przy okazji odkryje inną, cudzą tajemnicę - no cóż tak czasem bywa. • Czy w poszukiwaniach pomoże jej tajemniczy Tatar Emir - mieszkaniec Kruszynian, którym a także urokami miejscowości zachwyca się bohaterka? Co odkryje Ksenia? Ile w pracy odkrywczej Kseni namiesza Tatarka Zulejka? • POLECAM tę barwną powieść autorki, którą poznałam osobiście, książkę z przeuroczą okładką - na której króluje śliczna dziewczyna w podlaskim wianku, ponoć charakterystycznym dla tego regionu w noc przesilenia.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo