• Świetna książka, trzy podróże w jednej książce, opis w formie reportażu, ale z odrobiną refleksji.
  • Michniewicz naprawdę fajnie pisze
  • Wciągająca barwna i prawdziwa opowieść o ludziach i miejscach. Napisana lekko, zabawnie, wzruszajaco. Polecam każdemu kto jest ciekawy świata i ludzi takich jakimi są.
  • to jest co zawsze chciałam wiedzieć o ludziach i miejscach,wiele trafnych spostrzeżeń i celnych ocen.
  • Czy zastanawialiście się kiedyś, co by było, gdyby ktoś zaproponował Wam bilet do dowolnego miejsca na świecie pod warunkiem, że decyzję podejmiecie natychmiast? Tak zrobił Tomasz Michniewiecz, autor książki pt. „Swoją drogą”, który zabrał trzy bliskie sobie osoby w podróż życia. • Wraz z bohaterami książki poznajemy groźny ale i fascynujący świat afrykańskich czarowników, pełną tajemnic Arabię Saudyjską i zadymione, tętniące jazzem knajpy Nowego Orleanu. Dla każdej z tych osób podróż • miała inne znaczenie. Dla jednej miała być próbą wyrwania się z bezpiecznego ale nudnego życia, dla drugiej możliwością poznania nowej kultury i konfrontacją ze stereotypami a dla trzeciej spełnieniem • marzeń. Dla kogo podróż stała się początkiem zmian a komu przyniosła gorycz rozczarowania? O tym musicie się przekonać się sami. Gorąco polecam! us
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo