• Słabiutka pozycja. Z początku nawet dość fajna, ale później bajeczka. Razi naiwność bohatera. O nadludzkiej wytrzymałości na katusze nawet nie warto wspominać.
  • ciekawa historia, wciągająca • ale zakończenie powierzchowne
  • Galicyjska część zaboru austriackiego na początku XX wieku. Erik Landecki mimo złej opinii i niejasnej przeszłości dostaje pracę w dworku jako czyścibut najniżej w hierarchii służby. Jednak sytuacja zmienia się, kiedy ginie dziedzic dworu. Landecki zostaje oskarżony na podstawie spreparowanych dowodów, ale przy okazji śledztwa wychodzą na jaw ciemne sprawki zarówno właściciela dworu, jak i jego zmarłego syna. Narzeczona dziedzica pomaga czyścibutowi rozwikłać zagadkę pochodzenia - jest nieślubnym synem właściciela dworu, który uwiódł jego matkę. Rozpoczyna się ciężka walka z bardzo klasowym wtedy społeczeństwem.
  • Generalnie słaba pozycja,nie bardzo mi się podobała,rozczarowałam się.
  • Sięgnęłam po książkę bo p.Mroza trzeba by zaliczyć, ale chyba nie tę pozycję. Owszem czytało się dość sprawnie, ale reszta średnia. Akcja rozciągnięta niemiłosiernie, i te ciągłe mordobicie łagodnie powiedziane, które niejednego supermena doprowadziłoby już na wstępie do nieprzytomności, tu ciągnie się w nieskończoność, i ta pomysłowość w zadawaniu bólu. Trochę się zraziłam i nie wiem co dalej z p. Mrozem?
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo