• Sięgnięcie po tę serię to wypadkowa wielu „przypadków”. A więc long story short – po pierwsze, kiedyś z braku laku na netflixie obejrzałam coś takiego jak „W jak Morderstwo” – niskie opinie na filmwebie pełne porównań w stylu „taki Ojciec Mateusz ale gorszy” podziałały na mnie…zachęcająco. Chcąc sama sprawdzić czy jest „aż tak źle”, przekonałam się, że – wcale nie jest 😉 Po Pierwsze nie było tam ani Karolaka – ani żenujących scen- co już samo przez się stawia ten film w dobrym świetle. Reszta fabuły ‘taka se’, wątek kryminalny na plus, lekkość filmu też, więc wieczór uznałam za niezmarnowany. Jakiś czas potem, dostałam dostęp do platformy z bardzo okrojoną ofertą audiobooków – nie widząc tam dla siebie nic ciekawego natknęłam się na serię książek Katarzyny Gacek, gdzie pierwsza część miała taki sam tytuł jak obejrzany przeze mnie niedawno film. Okazało się szybko, że była to ekranizacja tej właśnie powieści, a ja, na fali poszukiwania czegoś lekkiego do słuchania w samochodzie kliknęłam na część drugą tej serii czyli „Zemsta ze skutkiem śmiertelnym”. Lekka komedia kryminalna z wciągającą zagadką – była czymś czego dokładnie wtedy potrzebowałam. Kolejną rzeczą było przekonanie się, że film na tle książek został zrobiony strasznie cringowo – szczególnie z niepotrzebną nikomu zmianą w postaci głównego Detektywa, który na ekranie był nie do zniesienia- a w książce był całkiem spoko rozrysowanym char­akte­rolo­gicz­nie bohaterem. Nikogo więc chyba nie zdziwi, że skusiłam się też na trzecią część cyklu 😉 • Tom II: „Zemsta ze skutkiem śmiertelnym” – Magda, świeżo upieczona rozwódka i pracownica kliniki weterynaryjnej stara się poskładać swój świat na nowo. Podczas pewnego popołudnia, kiedy jak co dzień stara się pogodzić swoje samotne wychowanie dwójki dzieci z nową pracą, staje się świadkiem śmiertelnego potrącenia kobiety przez rozpędzony samochód. Rozpoczyna się śledztwo i poszukiwania zbiegłego kierowcy. Jednocześnie zaprzyjaźnione małżeństwo dobrze usytuowanych lekarzy zaczyna się bardzo dziwnie zachowywać. Oboje znikają z życia towarzyskiego i nie pokazują się w pracy. Czy mają coś wspólnego z niedawnym wypadkiem? I czy oba wydarzenia są ze sobą powiązane? 7,5/10
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo