• Polka w świecie sycylijskiej mafii. Życie w luksusie przeplata się z nieb­ezpi­ecze­ństw­em. Dużo mocnej erotyki. Wszystkie części - 3 wciągają i czyta się lekko i szybko.
  • Ciekawa trzymająca w napięciu książka.
  • "Ten dzień" to kontynuacja niesamowitych i niebezpiecznych wydarzeń w świecie wykreowanym przez Blankę Lipińską w książce "365 dni". To powieść budząca wiele pytać i kontrowersji, chociaż w mojej ocenie, sceny i sytuacje w niej zawarte nie są aż tak szokujące i prowokujące jak niektórzy próbują nam wmówić. • Massimo i Laura rozpoczynają nowy etap życia. Wydaje się, że wszystko zaczyna się wspaniale układać, jednak sielanka nie trwa długo. Zagrożenia czyhają na każdym kroku i to nie tylko na dona i jego małżonkę, ale i na ich najbliższych. W tej części mamy możliwość szerszego poznania relacji panującej pomiędzy Olgą a Domenikiem. To w głównej mierze z ich problemami będziemy mieć do czynienia. Z jednej strony było to dobrym zabiegiem, a z drugiej jeśli ktoś oczekiwał tylko i wyłącznie płomiennego romansu z Massimo w roli głównej, może być lekko zawiedziony ;) Oczywiście żartuję. Tego zdecydowanie w tej książce nie brakuje, możecie być spokojni. Ci, których główna bohaterka mocno irytowała w pierwszej części, mogą odetchnąć z ulgą, bo w "Tym dniu" w jej postaci nastąpiła pewna pozytywna zmiana. Książkę odbieram pozytywnie, aczkolwiek akcja mogła być bardziej dynamiczna, dlatego, że momentami czułam, że zbyt się dłuży, a niczego konkretnego do wątku nie wnosi. Jeśli szukacie książki, która przeniesie Was w całkiem inny świat, a dodatkowo sprawi, że będziecie czuć dreszcze na całym ciele - to ta książka jest z pewnością dla Was. Mamy tu oryginalną historię, która sprawia nam jako czytelnikom ogrom przyjemności i niezapomnianych wrażeń. A o to, w czytaniu tak na prawdę chodzi. "Ten dzień" pozwoli nam oderwać myśli od rzeczywistości, przeżyć niesamowity romans, zanurzyć się w ramionach silnego i niebezpiecznego włoskiego mafioza i na własnej skórze poczuć prawdziwy dreszcz emocji, a zaufajcie mi, tego tutaj Wam nie zabraknie. Zakończenie, podobnie jak w poprzedniej części zostawia czytelnika w osłupieniu i z ogromnym pytaniem odbijającym się w głowie: kiedy następna część?! • Jeśli jeszcze nie czytałeś tej historii, a lubisz ten gatunek, nie wahaj się ani chwili dłużej! Lektura tej powieści z całą pewnością poprawi nastrój wielu z Was.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo