• Jako fan literatury młodzieżowej i kryminałów postanowiłam sprawdzić dwa pierwsze tomy z serii „Zbrodnia niezbyt elegancka”, w której dwie przyjaciółki ze szkoły dla dziewcząt Deepdean decydują się założyć tajemne stowarzyszenie dete­ktyw­isty­czne­. Zapewne jako nastolatka połknęłabym taką tematykę od razu – zestawienie wciągających wątków dziewczyńskich tajemnic jak i zagadek z prawdziwą zbrodnią w tle, to coś, co stanowi nie lada gratkę na rynku czytelniczym. Obecnie była to dla mnie przyjemna, lecz lekko zbyt infantylna lektura. Z chęcią zare­kome­ndow­ałab­ym ją jednak wszystkim młodszym nastolatkom, które szukają połączenia Enoli Holmes z Panną Marple. Jedyny wątek jaki strasznie mnie tutaj raził to dosyć toksyczna (i niczym nieu­spra­wied­liwi­ona) relacja dwóch głównych bohaterek. Mam jednak nadzieję, że w kolejnych częściach autorka wzięła ten temat na siebie i lepiej z niego wybrnęła. Obie części oceniam na 7,5 jako, że są dobrą rozrywką dla swojego targetu. • II część „Herbatka z arszenikiem” – rozgrywa się podczas wakacji, kiedy obie dziewczęta przyjeżdżają w odwiedziny do rodziny Daisy. Urodzinowy obiad zamienia się jednak w miejsce zbrodni, kiedy to okazuje się, że jeden z gości został poczęstowany…trucizną.
  • To całkiem dobra książka dla dzieci a nawet dla trochę starszych czytelników. • Dla mnie druga część lepsza niż pierwsza. Polecam.
  • Książka podobna do pierwszej części "Zbrodni niezbyt eleganckiej". Cała ta seria, to dobre kryminały młodzieżowe. "Herbatka z Arszenikiem" jest naprawdę zaskakująca i bardzo przyjemnie się ją czyta. Serdecznie polecam dla młodszej młodzieży.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo