• Doskonała powieść o wartkiej i nieco niespodziewanej konstrukcji. Bohaterowie co prawda dość wyraźnie zarysowani, niewiele w nich odcieni szarości, ale szczerze powiedziawszy absolutnie mi to nie przeszkadzało w trakcie czytania. W odróżnieniu od wcześniejszego cyklu M.Ciszewskiego opartego o Drugą Wojnę Światową trylogia o inspektorze Tyszkiewiczu i jego przyjacielu to gratka dla lubiących przygodę zakotwiczoną w naszych czasach. • Naprawdę świetna rzecz jeśli lubi się wartką akcję, tajemnicę spisku na najwyższych falach polskiej polityki. • Zdrada, szantaż , morderstwa dla niepozostawienia śladów operacji specjalnych, nowoczesna technika i ludzie w pełnym przekroju charakterów. To największe zalety tej powieści. • Z czystym sercem polecam nie tylko tą powieść ale i całą trylogię.
  • Drugi tom przygód komisarza Tyszkiewicza. Tym razem walczy z tajemniczymi organizatorami cichego zamachu stanu i kilku zamachów głośniejszych. Dodatkowo wszystko u progu katastrofy klimatycznej
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo