• Nie wiem, czy wynika to z mojej słabości do stylu J.K.Rowling czy po prostu samego bohatera sagi, ale mi każdą z jej części czytało się równie dobrze. Potwierdzam opinie wielu, że to jedna ze słabszych części jeśli chodzi o rozwiązanie fabuły, motyw miłosny między bohaterami oraz rozwój akcji(podobnie nie mogłam się wczuć w pierwszą, a trzecia za to postawiła poprzeczkę bardzo wysoko), jednak sam klimat powieści, brytyjski humor i sposób pisania mnie nie zawiódł. Dobry przerywnik do poczytania, ale liczę, że kolejna część dogoni poziom 'Żniw Zła'.
  • chyba najlepsza ze wszystkich dotychczasowych części. czekam z niec­ierp­liwo­ścią­ na kolejną, która ma ukazać się jeszcze w tym roku ;)
  • ZABÓJCZA BIEL- przeględzona książka, nuda jak diabli, za dużo skręcających we wszystkie strony wątków i autorka w rezultacie napisała książkę telefoniczną o niczym, sama sie pogubiła, pisząc ją.3 poprzednie części napisane z biglem i werwą, tu czułam się znużona czytaniem i szukaniem czy wariat to wariat, i czy widział morderstwo. Autorka kompletnie nie miała pomysłu na tę część- chyba pisała bo miała kontrakt na te część i rachunki do zapłacenia. Zdecydowanie odradzam czytanie
  • Jak zawsze świetna książka, dobrze napisana, starannie zbudowani bohaterowie, lekkie pióro, ciekawe wątki
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo