• On - zbuntowany, wytatuowany, niegrzeczny chłopak z długą listą panienek, które przeleciał. Ona - poukładana, grzeczna, dobrze ucząca się dziewczyna i (oczywiście, a jakże!) dziewica. Co otrzymamy jeśli wrzucimy ich do jednej powieści? Przydługą historię o nienawidzeniu się, kochaniu, ponownym nienawidzeniu, zaspokajaniu się, kłóceniu, ponownym zaspokajaniu, kolejnych kłótniach, godzeniu się w łóżku... A wszystko to przy akompaniamencie jęków, wrzasków i syków. Dodajmy do tego nieustanne wąchanie jego ubrań, zaborczość, przygryzanie wargi, ciągłe przewracanie oczami i voilà mamy "Greya" w college'u.
    +2 trafna
  • Pięćdziesiąt twarzy Greya w nowej (light`owej) odsłonie - mniej seksu i obleśnego gwałtu.
    +2 wyrafinowana
  • Historia związku ognia i wody, czyli Tessa i Hardin na horyzoncie. Tak burzliwego związku książkowego chyba nigdy nie poznałam. Czytało się bardzo szybko. Zakończenie było na tyle ekscytujące, że miałam ochotę od razu sięgnąć po drugi tom. • Pełna recenzja: [Link]
  • Podobała mi się i wcięgnęła mnie. Więcej na: [Link]
  • Książka napewno przypadnie do gustu młodzieży. Momentami akcja jest zbyt wyimaginowana i łatwa do przewidzenia. • Opowieść wciąga i zachęca do przeczytania kolejnych części.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo