• Rzadko mi się przytrafia żeby tak wysoko ocenić polską literaturę, a jednak cieszę się, że tak jest!! "Pierwsza na liście" jest przede wszyskim bardzo enrgetyczna, daje taką siłę i moc, że człowiek naprawdę chce być lepszym. Książka porusza temat przyjaźni, przebaczania, ale najważniejsza kwestia to odpo­wied­zial­ność­ będąc dawcą, jak można stać się bohaterem robiąc tak naprawdę niewiele. Pełna pozytywnych wzruszeń, warta przeczytania i zastanowienia, mi nie daje spokoju.
    +2 wyrafinowana
  • Polecam.
  • Świetna książka... polecam
  • W każdym z nas kryje się dobro tylko musimy pozwolić mu się ujawnić. Historia przyjaźni, miłości i odwagi. Polecam serdecznie
  • Bardzo dobra pozycja; skłania do przemyśleń, wzrusza...
  • Książka, której nie zapomina się po zamknięciu. Porusza temat, który może dopaść nas osobiście lub kogoś z naszego otoczenia. Warto przeczytać.
  • Wciąga od pierwszej strony, a po przeczytaniu nie da się łatwo o niej zapomnieć, bo porusza naprawdę ważne życiowe problemy. Wzruszająca, uświadamiająca, że jednak mimo wszystko warto pomagać bezinteresownie, a prawdziwa przyjaźń może się zdarzyć naprawdę. Gorąco polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo