• Ta , licząca zaledwie 180 stron , powieść została zekranizowana przez NETFLIX, a w rolach głównych wystąpili Jane Fonda i Robert Redford i opowiada o parze samotnych, owdowiałych 70 - latków , mieszkających po sąsiedzku, których połączyło uczucie, wbrew "woli" mało­mias­tecz­kowe­j opinii i ich własnych dzieci. • Tę samotność najbardziej odczuwają w bezsenne, bez nikogo bliskiego noce.Otwarcie się na ponowną bliskość z drugim człowiekiem, doprowadza do podjęcia przez nich decyzji, że będą spędzać wspólne noce, przecież tak długie i bezsenne. Nie chodzi wcale o seks, ale o rozmowę , o podzielenie się bagażem swoich doświadczeń, przeżyć i emocji Cieszą się, że została zapełniona kimś druga połowa łóżka, że mogą ze sobą porozmawiać i potrzymać się za rękę. • Ale nasi bohaterowie żyją w mało­mias­tecz­kowy­m społeczeństwie, przed którym trudno ukryć swój "sekret", że życie nabrało dla nich zupełnie innego tempa. Miasteczko huczy od plotek. Choć Addie i Louis mogliby zignorować domysły sąsiadów, to jednak pozostały ich rodzone dzieci, których takie szczęście rodziców nie cieszy. Egoizm czy troska? A może emocjonalne ubez­włas­nowo­lnie­nie? Jak walczyć z pruderią własnych dzieci - córką Louisa i synem Addie? • POLECAM tę świetną powieść o starzeniu się, przemijaniu czasu, relacjach między członkami rodziny, samotności i potrzebie bycia z drugim człowiekiem, powieść o poszukiwaniu bliskości i walce z samotnością. • A na uwagę zasługuje też grafika stylu. Nie ma typowych dialogów, myślników, cytatów. Są przemyślenia, co nadaje też powieści niezwykłości.
  • To jest opowieść o ludziach,którzy odchowali dzieci,stracili współmałżonków i czują się samotni ale zawiść ludzka i egoizm dzieci nie pozwoli im być razem.Warto przeczytać,polecam każdemu.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo