• Już od kilkunastu lat 15 maja obchodzimy Dzień Niezapominajki. Święto to nie tylko ma zachwalać skromne, ale i piękne kwiaty. • Jest to także doskonała okazja do pamiętania o najbliższych, o innych ludziach, o życzliwości dla drugiego człowieka. • Jest to również sposobność do zaprezentowania książeczki Agnieszki Świętek pt. „Niezapominajka”. Ta maleńka pozycja zawiera w sobie potężny przekaz. Mała dziewczynka przedstawia Nam swoją babcię – najmądrzejszą i najukochańszą osobę na świecie. To ta starsza pani nauczyła wnuczkę wszystkich nazw drzew i ptaków. To ona pichciła różne potrawy, nie zaglądając ni razu do przepisu. To ona znała i nauczyła dziewczynkę wszystkich ściegów na drutach i codziennie serwowała nową bajeczkę na dobranoc. • Niestety z babcią zaczyna się coś dziać. Ta, która wiedziała wszystko i miała głowę pełną pomysłów, w pewnym momencie zaczyna zapominać najprostszych rzeczy. Wnuczka boi się, że babcia w końcu zapomni i o niej. • Ta piękna, oszczędna w słowach historia pokazuje okrutną prawdę, że choroba Alzheimera jest nie tylko tragedią osoby nią dotkniętej, ale także najbliższych. Przemijanie jest nieubłagane, ale zawsze zostają wspomnienia, zapisane w pamięci, listach, fotografiach… • Kamila Sośnicka
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo