• Książka zaskakująca. Na początku trudno się ją czyta (inne niż nasze systemy pomiaru czasu i dużo wiadomości na temat egipskich bogów). Trzeba się po prostu wdrożyć. W nagrodę poznajemy sympatycznego, choć czasem irytującego bohatera oraz jego "pomocnicę" obdarzoną specyficznym poczuciem humoru. To duo staje się gwarantem dobrej zabawy w trakcie czytania. Całości dopełniają interesujące ilustracje autora, przybliżające czytelnikowi postaci występujące na łamach powieści. Dla starszej młodzieży (raczej 16+), ale także dla dorosłych.
  • Effi przygotowuje się do wkroczenia w dorosłość. Niestety ten dzień nie będzie dla niego dobry. Chłopak traci matkę i dom, a jedyne, co zostaje po tym wszystkim, to serce jego rodzicielki unoszące się w kosmosie. Effi zabiera je ze sobą i rusza na planetę, na której dawniej przeprowadzano eksperymenty genetyczne. Liczy, że znajdzie laboratorium, w którym uda mu się przywrócić matkę do życia. • Serce Neftydy Marcina Szczygielskiego to powieść młodzieżowa z pogranicza fantastyki, w której głównym bohaterem i narratorem jest Effi. To młody chłopak, który nagle traci wszystko, ale nie poddaje się, a jego celem jest wskrzeszenie matki i tylko to trzyma go przy zdrowych zmysłach. Chłopak momentami zachowuje się dziecinnie, mimo że za wszelką cenę chce pokazać, jaki jest dorosły. W jego zmaganiach pomaga mu Wtyczka, czyli aplikacja w jego głowie, która odpowiada m.in. za przeszukiwanie jego pamięci. • Głównym wątkiem jest podróż na ziemię i odszukanie laboratorium, które ma pomóc chłopakowi w odzyskaniu matki. Podróż jest trudna, a jej wynik niepewny. Od lat nikt nie zapuszczał się na ziemię, nie wiadomo, czy jakieś laboratorium pozostało na planecie, a jeśli, to czy w ogóle działa. Chłopak jest jednak zmotywowany, mimo że przed nim całkiem nowy świat, którego nie rozumie. W tle tego wątku dzieje się naprawdę wiele. Effi będzie musiał zweryfikować dotychczasową wiedzę na temat planety, na którą trafił, pozna też jej mieszkańców. W kosmosie nie miał znajomych, tu będzie musiał spędzić czas z obcymi istotami. Przyjdzie mu stawić czoła niebezpieczeństwom, a przy okazji lepiej pozna samego siebie. • Intrygujące są dwa szczegóły tej powieści. Po pierwsze „postać” Wtyczki. Sam Effi dziwi się, że aplikacja zachowuje się inaczej niż w kosmosie. Początkowo jest czymś w rodzaju strażnika, nauczyciela, który ma za zadanie przygotować chłopaka do dorosłości. Potem zmienia się. Nabiera ludzkich cech, zaczyna mówić o uczuciach i emocjach, jakby była tworem czującym. Jej istnienie jest fascynujące, a jej zdolności podkręcają atmosferę wydarzeń niejeden raz. Drugim ciekawym motywem jest wprowadzenie do powieści wierzeń ze starożytnego Egiptu. Nie wszyscy bogowie są powszechnie znani, dlatego autor uzupełnił książkę o bogaty indeks pozwalający zrozumieć co i jak. Połączenie świata po genetycznej zagładzie, ludzi żyjących z powodzeniem w kosmosie i wierzeń starożytnego Egiptu tworzy świetny klimat opowieści. • Serce Neftydy to powieść, która nie jest łatwa w lekturze. Nie dlatego, że jest nudna, ale jest bogata w szczegóły, dopracowana, bardzo klimatyczna i przemyślana na każdym poziomie. Nie wiem, czy to książka młodzieżowa, mimo że bohater jest młodym chłopakiem. To rozbudowana historia, mimo że na pierwszy rzut oka na to nie wygląda. Niemniej jeśli lubicie space opery, powinniście sięgnąć po tę lekturę. Warto choćby dla stylu autora.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo