• Porucznik lekarz Magdalena Kozak to polska pisarka fantasy i science fiction, autorka bestsellerowej trylogii Nocarz, Renegat i Nikt. Uczestniczyła w polskich misjach wojskowych w Afganistanie. Jest kobietą ekstremalną. Jej pasją jest wojskowość, sztuki walki, skoki na spadochronie, jest również instruktorką strzelectwa. Po ponad dwóch latach milczenia powraca z kolejną książką. Łzy diabła ukazały się w marcu nakładem Wydawnictwa Insignis. Książka ta jest podsumowaniem jej doświadczenia zdobytego na misjach w Afganistanie. Jej przeżycia dane są jednak czytelnikowi nie bezpośrednio – pisarka przenosi akcję do odległego świata, czyniąc z tego pasjonującą epicką historię. • Muszę przyznać, że do książki podchodziłam z dużą rezerwą. Jakoś przerażało mnie ponad 700 stron lektury. Jednak, kiedy już zaczęłam czytać, wciągnęłam się bezpowrotnie. Zarwane noce, podróże autobusem… Korzystałam z każdej chwili, by móc odkrywać kolejne intrygujące wątki. • Akcja Łez diabła toczy się na odległej planecie Dżahan, zamieszkałej przez rozwiniętą cywilizację. Mieszkańcom tej planety przyświecają szczytne ideały: honor, ojczyzna, prawo. Brak im tylko zaawansowanej technologii, którą dostarczają na Dżahan obcy z planety Ziemia. Przywożą tu najnowszą broń i maszyny w zamian za uprawiany na Dżahanie czars, zboże służące do produkcji „łez diabła” – narkotyku, od którego uzależniona jest ludzkość. • Autorka prowadzi akcję z trzech punktów widzenia. Z jednej strony przedstawia historię królewicza Izzata, syna króla Farji, który z polecenia ojca wyrusza na wyprawę wojenną w celu poskromienia Wysokich, zamieszkujących górskie tereny. Z drugiej strony widzimy Znajdę – człowieka znikąd, który z ubogiego pastucha staje się wielkim wojownikiem, walczącym u boku Skorpionów przeciwko wojskom króla. Pozostaje jeszcze wątek maltretowanego więźnia. Kim jest i jaka jest jego rola w powieści? O tym będziecie musieli przekonać się sami. • Łzy diabła to opowieść o honorze, miłości, rywalizacji – królewicz Izzat rywalizuje z kuzynami, aby sprostać obowiązkom dowódcy wyprawy wojennej i udowodnić, że zasługuje na królewski tron. Nie jest to jednak łatwe. Temperament królewicza kłóci się z rolą dowódcy i króla. Izzat wolałby wykazać się na polu walki niż godzinami siedzieć w centrum dowodzenia. Jak poradzi sobie z dala od pałacowych wygód? • W przypadku Znajdy to opowieść o poszukiwaniu własnej tożsamości, która wydaje się być dawno utracona. Ubogi pastuch musi się zmierzyć z owianą wokół niego legendą o Mścicielu z Pól – groźnym partyzancie – która została wymyślona przez dwójkę muzykantów. • Magdalena Kozak udowadnia, że sprawy i problemy związane z wyprawami wojennymi nie są jej obce. Swoje doświadczenia i wiedzę w mistrzowski sposób przekazuje swoim czytelnikom. Książka ta to nie tylko wyprawy wojenne, opisy technologii (Made in China), ale może przede wszystkim historia o dojrzewaniu, poszukiwaniu własnej tożsamości, zmierzaniu się ze swoją przeszłością, oczekiwaniami innych i przeznaczeniem… • • Czy Znajda sprosta legendzie i zasłuży na miano Mściciela? Czy Izzat dowiedzie, że jest dobrym kandydatem na następcę tronu? Co się stanie, kiedy w końcu przeznaczenie obu mężczyzn spotka się na polu walki? I co stanie się z tajemniczym więźniem? Na te i inne pytania znajdziecie odpowiedź na kartach tej pasjonującej powieści. Zapraszam do lektury!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo