• Nigdy bym nie przypuszczała, że z takim zainteresowaniem będę czytać biografię Słowackiego! Ale SzatAnioł Jana Zielińskiego to książka zupełnie inna niż znane nam ze szkoły nudne opracowania życiorysów pisarzy czy poetów.Jan Zieliński jest polskim historykiem literatury, krytykiem, tłumaczem i dyplomatą. Książkę o Słowackim napisał na zamówienie Świata Książki z okazji 150. rocznicy śmierci poety. Miała trzy wydania: w 2000, 2009 i 2011 (II wydanie rozszerzone jako • Słowacki – SzatAnioł).Zieliński chciał swoją biografią trafić do pokolenia maturzystów rocznik 2000+, do młodych, których trudno czymś zaskoczyć. Dlaczego guwerner Słowackiego nazywał go półdiablęciem? Skąd satanistyczne ciągotki? Skrajna ambicja, niebezpieczne skłonności, narkotyki, zawiść, nadęcie – nie ma miejsca na to • w szkolnych opracowaniach życia poety. Autor traktuje swoją publikację • jako uzupełnienie dotychczasowych biografii. Szatan czy anioł? Odpowiedź znajdziecie w książce. • Joanna Muniak
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo