• Ciekawe, ale po przeczytaniu już kilku pozycji o krajach skandynawskich, mam wrażenie że jednak odtwórcze.
  • NORWEGIA - kraj "miodem i mlekiem płynący". Państwo z wysokimi zarobkami, równie wielkimi podatkami, a przy tym z najs­zczę­śliw­szym­ społeczeństwem na całym ziemskim globie. Jak to jest możliwe? Bardzo wiele na temat norweskiego Jante dowiedzieć się można z reportażu Anny Kurek. • Norwegolożka opisuje w nim Nowegię oraz Norwegów z własnego punktu widzenia, przez co jej relacja momentami jest nieco subiektywna, ale to raczej w niczym nie przeszkadza. Autorka przytacza mnóstwo anegdot związanych z życiem na północy. Opowiada o typowych zachowaniach Norwegów w przeróżnych sytuacjach z życia codziennego, o ich dość nietypowych nawykach żywieniowych, ogromnej miłości do sportu i ich wręcz samouwielbieniu. Zwraca też uwagę na to w jaki sposób funkcjonują w ciągu dnia. Wspomina o dość dziwnie funkcjonujący systemie edukacji, skomplikowanych dialektach, którymi się posługują na codzień, a także ogromnym szacunku do własnej kultury i tożsamości narodowej. Jaki obraz Norwegów wyłania się z historii opowiedzianych przez reporterkę? Norwegowie to ludzie dość ciepli, choć mogą wydawać się początkowo mało przyjacielscy. Niewątpliwie zyskują dopiero przy bliższym poznaniu. Mają dość wysokie mniemanie o sobie, nie lubią gdy się ich porównuje z innymi, zwłaszcza z ich najbliższymi sąsiadami. Kochają swój kraj ponad wszystko. Bo jak nie kochać krainy, w której trawa nie może być już bardziej zielona niż jest, powietrze czyste, wody dostatek, o pieniądzach to już nawet nie wspomnę. • Polecam zatem reportaż Anny Kurek. Jest napisany w sposób bardzo przystępny z mnóstwem odniesień do historii tego przepięknego kraju oraz ciekawostek kulturowych. Choć nie jest to publikacja jakichś "wysokich lotów" to myślę, że warto poświęcić jej krótką chwilę. Dodatkowym jej atutem są przepiękne fotografie. Zajrzyjcie więc do niej przy czasie
  • Kolejna z serii książek o Norwegii lub innym skandynawskim kraju. Autorka pokazuje, że różnice między norweską rzeczywistością a naszymi wyobrażeniami.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo