• Znany pisarz- Manuel dowiaduje się o tragicznym wypadku swojego męża, Który miał miejsce w innej części Hiszpanii niż by się tego spodziewał. • Po przybyciu na miejsce zderza się z historią Alvara, o której nie miał pojęcia oraz zostaje uwikłany w nieoficjalne śledztwo, którego inicjatorem jest przechodzący na emeryturę policjant Nogueira. • Bardziej była to dla mnie nostalgiczna powieść z wątkiem kryminalnym, osadzona w galisyjskiej prowincji niż kryminał. • Mroczna- fakt, z misternie skonstruowaną intrygą i wielowarstwową tajemnicą. Porusza ważne kwestie, jak tolerancja i nie tylko jeśli chodzi o seksualność. • Opisana bardzo subtelnie z taką siecią intryg, że sama dałam się w nią złapać, zmieniając swoje zdanie na temat bohaterów i błądząc w poszukiwaniu wyjścia. • Mimo wszystko lubię taki stan zaskoczenia, kiedy wydaje mi się, że ułożyłam już całą układankę, a okazuje się, że kilka elementów należy zamienić miejscami.
  • Zgrabnie poprowadzony kryminał, ale równocześnie opowieść o wielkim uczuciu, wzajemnym zaufaniu, codziennej homofobii z którą spotyka się na hiszpańskiej prowincji główny bohater. • Paradoksalnie, najsłabsze fragmenty to te związane z samym śledztwem: kilka nieprawdopodobnych zbiegów okoliczności, relacje świadków, którzy recytują odbyte rozmowy - są momenty, gdy taka "recytacja" naprawdę mocno irytuje czytelnika. Jednakże wszystko rekompensuje niesamowity klimat tej książki, jej urok, opowiedziana wielowątkowa historia, od której niełatwo się oderwać.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo