• Historia ciekawa, jednak styl w jakim została napisana jest bardziej informacyjny. Krótkie zdania, typowe dla form prasowych. Może dla niektórych to zaleta, jednak dla mnie było to męczące. Poza tym liczne literówki, które jednak rzucają się w oczy.
  • Corinne Hofmann jest zarówno autorką jak i główną bohaterką książki pt. Biała Masajka. Opisuje w niej swój czteroletni pobyt w Kenii, jednak zanim została tam na dłużej działo się coś innego. Otóż Corinne wraz ze swym narzeczonym Marco postanowili odbyć podróż z Europy do Kenii. Tam dziewczyna przeżywa fascynację kulturą kenijską oraz Msajami, w oko także wpada jej Lketinga- wojownik z plemienia Samburu. Corinne postanawia zerwać swój dotychczasowy związek i pozostać w Kenii. Mozolne poszukiwania Masaja przyniosły jednak rezultaty. Okazało się, że Szwajcarka także nie pozostawała mu obojętna. Corinne wraz z Lketinga wyrusza do jego wioski i tam zamieszkuje. Tam odkrywa jak ciężkie i mozolne jest życie Masajów, jednak niesiona wielkim uczuciem postanawia mu sprostać. • W czasie czteroletniego pobytu Corine wiele razy przezywa wzloty • i upadki, przechodzi ciężką malarię i wydaje na świat córkę Napirai. • Biała Masajka dla swego dobra i dobra dziecka postanawia uciec z Kenii i powrócić do Szwajcarii. Ciężka jest to droga jednak mimo problemów udaje się i znów są wolne. • Biała Masajka jest bardzo ciekawą historią, dzięki niej bliżej poznajemy kulturę Afrykańską- Masajów i dostrzegamy jak wielkie są różnice między Europą a Afryką
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo