• Eve Jagger kontynuuje losy swoich bohaterów, których mieliśmy okazję poznać w książce "Hard". Tam poznaliśmy historię Rydera i Cassie, a Cash, czyli bohater drugiego tomu to jego przyjaciel. Jak tym razem wypadła ta książka, i czy Eve Jagger zmieniła coś w sposobie tworzenia? • Savannah Sunday to najlepsza przyjaciółka znanej nam już Cassie. Prawniczka, która po nieudanym związku, wielkim zawodzie i straconym czasie, pragnie żyć pełnią życia i dobrze się bawić. Jednak kiedy ona pojawia się na radarze Casha, dziewczyna jest na straconej pozycji. Oboje mają swoje tajemnice, słabe strony, do których nie chcą się przyznać. Jednak miłość i przeznaczenie bywa przewrotne, i tych dwoje ludzi znajdzie się wreszcie we właściwym punkcie życia. Autorka tym razem nie zaskoczyła mnie kreacją bohaterów, Cash, jak to zwykle bywa jest zarozumiały, pewny siebie i arogancki, aczkolwiek jednocześnie uważa, że nie jest godny miłości, ze względu na swoją przeszłość, którą próbuje usilnie ukryć przed Savannah, co spowoduje wiele niedopowiedzeń w ich rodzącym się związku. I? W sumie na tym koniec, bo nic więcej spektakularnego się nie wydarzyło. Jego życie toczy się wokół baru i kobiety, a jej wokół pracy i mężczyzny. Książka zalicza się do tych szybkich, łatwych i zabijających czas. Zadowoli z pewnością każdą czytelniczkę oczekującą tylko i wyłącznie romansu w czystej postaci. Bez dodatków i szalenie dynamicznej akcji. Jeśli nie czytaliście pierwszego tomu, nie martwcie się, tę część można bez problemu przeczytać, losy bohaterów łączą się tylko w niektórych sytuacjach jednak nie zaburza to całej fabuły. Jeśli lubicie książki, w których miłość rodzi się stopniowo, powoli, budując niewielkie napięcie. Książki, które są dość przewidywalne i powtarzalne, to z pewnością przypadnie Wam ta historia do gustu. • Lektura książki z pewnością sprawi Wam przyjemność, jestem fanką romansów, więc z każdą kolejną książką wiem, że cudów nie mogę wymagać. Ta powieść zalicza się do książek, które może nie porywają, ale bohaterowie są wiarygodni i dający się lubić, a to sprawia, że czas spędzony z tą książką nie jest zmarnowany.
    +2 wyrafinowana
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo