• Kiedy po raz pierwszy sięgnęłam po tą książkę nie spodziewałam się po niej nic szczególnego. To była pierwsza książka tej autorki która trafiła w moje ręce, a o fabule wiedziałam tyle, co z opisu na okładce. Mimo moich niskich oczekiwań od razu zakochałam się w tej książce, nawiązałam ogromną więź z bohaterkami tej książki. Fabuła opiera się na dosyć prostym wątku, lecz porusza przy tym wiele ważnych tematów i moim zdaniem w dobry sposób porusza problemy, z którymi mogą zmagać się przeciętni nastolatkowie, tym bardziej ci należący do społeczności LGBT. Pomimo poruszania ważnych tematów książka nie jest ciężka do czytania, osobiście wielokrotnie uśmiałam się w trakcie lektury. Nie umiem wyrazić w słowach jak bardzo uwielbiam tą książkę i jak często polecam ją moim znajomym.
  • niestety trochę się zawiodłam, wydaje mi się, że autorka postanowiła być bardziej młodzieżowa od większości dzisiejszej młodzieży. • może też po prostu nie do końca przemówiła do mnie zmiana głównego bohatera - oczywiście Tosiek i Leon przewijają się przez całą książkę, ale myślę, że mają oni o wiele większy potencjał niż tutejsze dziewczyny. • ale to tylko ja oczekiwałam czegoś innego, może Ty się nie zawiedziesz!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo