• Panna Jane Marple, czyli dobrotliwa staruszka o diabelskiej przenikliwości ma to do siebie, że zna z lat dziecięcych różne niezbyt mądre wierszyki i rymowanki. Kosy i ziarna żyta naprowadzą ją na rozwiązanie zagadki (ze zbrodnią w tle, oczywiście) głównie z tego powodu, że... nie mają z nią nic wspólnego. • Agata Christie w dobrej formie.
  • Z każdą kolejną lekturą co raz bardziej uwielbiam Panną Marple. Jak sama przyznaje - jej, jako staruszce wiele rzeczy wypada, w tym również być plotkarą! :) • "Kieszeń pełna żyta" to kolejny udany kryminał Agaty Christie. W swojej firmie, po wypiciu herbaty, umiera Rex Fortescue. Podejrzenia okazują się słuszne - został otruty. Kto jest mordercą? Ktoś z firmy, służba, a może ktoś z rodziny? Trzydzieści lat młodsza żona, która dziedziczy duży majątek? Syn, któremu nie podobała się rozrzutność ojca? Syn marnotrawny, który ostatnio pogodził się z ojcem? A może córka, której ojciec nie pochwalał związku? A może jej wybranek... albo kochanek żony ofiary? Sprawa wydaje się być oczywista, ale giną kolejne osoby! Czy przeszłość pierwszej ofiary, kosy i kieszeń pełna żyta mają z tym wszystkim coś wspólnego? • Takie zagadki uwielbiam! I zdecydowanie polecam! :)
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo