• Ta książka powinna być lekturą obowiązkową w szkołach. • Choć literacko nie jest to majstersztyk, a w opowiadanej historii niektóre wątki zostały potraktowane zbyt pobieżnie lub po prostu zignorowane, to jednak jest to kawał literatury, którą powinien poznać każdy, chociażby przez fakt, że oparta jest na prawdziwej historii miłości, która NAPRAWDĘ była zakazana. • Wstrząsające jest też posłowie dr Ostrowskiej wraz przygotowanym kalendarium w którym pokazuje jak długo w demokratycznych Niemczech funkcjonował haniebny paragraf i jakie były tego skutki. Z drugiej strony to pocieszające, że w tak krótkim czasie Niemcy stały się krajem w awangardzie działań równościowych i niemającym problemu z homoseksualizmem. To daje nadzieję, że w Polsce może nawet szybciej niż dalej "jeszcze będzie przepięknie, jeszcze będzie normalnie". A ta książka i historia "Stefana" będzie jednym z kamieni węgielnych tej zmiany.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo