• Józef i Maria myśleli, że wszystko mają w życiu poukładane. On jest prawnikiem w poważnej kancelarii, ona zaś architektem. Pojawił się u niej klient z ambitnym planem i środkami na ich realizację. To była dla niej szansa, którą usilnie starała się wykorzystać. Kim jednak był Zbigniew Górski? Jego zamiary znacząco wykraczały poza zamówienie projektu. W odpowiednim momencie ujawnił je Józefowi i Marii. Jej dał nawet możliwość wyboru. Nic już nie było takie jak wcześniej. Przed nimi ukazał się całkowicie nowy wymiar egzystencji. • Piotr Piątak to mieszkaniec Ustki, radca prawny. Autor e-booków Wieczorna wichura oraz Podróż w zaświaty. Powołanie Zodiasza. • Książka została napisana lekko. Styl autora jest oryginalny. Utwór w dużej mierze przypomina pamiętnik. Podzielony jest na trzy części: Józef, Maria, Życia ciąg dalszy. Niestety książka zawiera liczne literówki i "zjadanie" wyrazów, co utrudnia czytanie. • Józef Abramowicz to prawnik pracujący w dobrze rozwijającej się kancelarii. Cechuje go punktualność i systematyczność. Nie zdaje sobie sprawy, że staje się pracoholikiem, który od rana do wieczora pracuje, a czasami w domu też musi coś załatwić. Powoli niszczy to jego wspólne życie z żoną. • Maria jest architektem. Pewnego dnia dostaje zlecenie na zaprojektowanie fabryki. Plan i środki były, ale po pewnym czasie zauważa, że klient bardziej interesuje się nią niż budynkiem. Zbigniew Górski zmienia ją i sposób w jaki patrzy na świat. • Nie bądź egoistą! Daj coś od siebie, zanim zażądasz czegoś od innych. Podejmuj sprawnie decyzje! Nie wstrzymuj innych na drodze do ich celów. Zrób natychmiast rachunek sumienia, póki możesz jeszcze coś zmienić. Jutro może już nie być. I pamiętaj, sumienia nie oszukasz. • Rachunek sumienia polecam osobom, które poprzez karierę nie mają dużo czasu na czytanie. Książka pochodzi z serii "Książka na jeden wieczór". Ma zaledwie 150 stron.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo