• Kolejna historia Zuzanny Roszkowskiej - bohaterki, wcześniej przeze mnie czytanych, powieści : SŁOMIANA WDOWA CZYLI KOBIETA DO ZADAŃ SPECJALNYCH i cz. II - KOBIETA DO ZADAŃ SPECJALNYCH. Znów dużo dobrej rozrywki, pełno zabawnych pomyłek bohaterów, niesamowitych perypetii "najlepszej żony". która w tej części zmaga się z życiem w Bangladeszu, ale niestety nie TYM, lecz takim malusim, gdzieś w Polsce. • Wszystkie części są świetne, to doza najlepszego humoru, lekkiej zabawy, różnorodnych postaci na czele z trochę zwariowaną bohaterką, pakującą się ciągle w kłopoty. • To opowieści na poprawę nastroju. Polecam, moim zdaniem, dobrą zabawę.
  • Jak zwykle fantastyczna Zu, której tym razem towarzyszą dzieci równie niep­rzew­idyw­alne­ co ona, wątek kryminalny trzymający w napięciu do samego końca.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo