• "Pasażerka" to bez wątpienia jedna z ciekawszych książek dotyczących wojny oraz zagłady. Napisana w niesamowity sposób, z niepowtarzalną, interesującą fabułą oraz wyrazistymi bohaterami. • Akcja tej krótkiej powieści rozgrywa się na płynącym ku Rio de Janeiro transatlantyku. Liza, główna bohaterka utworu podróżuje wraz ze swym mężem Walterem. Oboje są rodowitymi Niemcami. W pewnym jednak momencie ich spokój podróżowania zostaje zakłócony. Uwagę Lizy przykuwa postać pewnej kobiety. Tytułowa "Pasażerka" wydaje jej się osobą bardzo dobrze znaną. Wiele lat po wojnie Liza zmuszona jest wrócić pamięcią wstecz. Chcąc, nie chcąc musi zmierzyć się z dramatycznymi wspomnieniami. Dokonuje ostatecznego rozliczenia z przeszłością. Snuje swą opowieść, niczym świadek jakiegoś przesłuchania. Walter po dziesięciu latach małżeństwa z Lizą po raz pierwszy słyszy historię, o której wcześniej nie miał bladego pojęcia... Jaki więc związek ma "Pasażerka" z osobą Lizy? I czy fakty ze swego życia podczas wojny, które Liza ujawnia przed Walterem pozwolą przetrwać ich związkowi? • Podczas lektury tej książki rodzi się tak naprawdę bardzo wiele pytań. Nie tylko związanych z dalszymi losami jej głównych bohaterów, ale także tych dotyczących ludzkiej natury. "Pasażerka" to bardzo wartościowa powieść. To niesamowita relacja świadka historii, wielka jej lekcja oraz przestroga dla nas wszystkich na przyszłość, bo do teraz doświadczamy "małych wojen". Polecam gorąco lekturę.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo