• I zdarzyło mi się w lutym br. przeczytać cz. II, aby odkryć, że istnieje też cz. I opowieści o Tomaszu, mężczyźnie 40-letnim, lekarzu - ginekologu, którego w STANIE PODGORĄCZKOWYM /cz. II/ poznałam jako statecznego małżonka i ojca dzieciom / dzieci żony z pierwszego małżeństwa i oczekiwanie na własnego potomka/. • W cz. I natomiast, którą czyta się jednym tchem, poznajemy kłopoty i rozterki tegoż zaprzysięgłego kawalera, będącego w nie najlepszych układach z toksyczną mamuśką i który postanawia zmienić monotonię swego życia i założyć rodzinę. • Polecam tę niewielką objętościowo książeczkę pełną humoru i ciętego dowcipu, podzieloną na 49 kapsułek - rozdzialików ukazujących bohatera w różnych sytuacjach i rozważaniach. • Zaletą książki jest też świetna obserwacja relacji międzyludzkich
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo