• Niefortunnie trochę zapomniana i zakurzona, ale niezwykle cenna pozycja szczegółowo opisująca otwarcia grobów królewskich na Wawelu, najobszerniej Kazimierza Jagiellończyka i jego żony Elżbiety Habsburg, Kazimierza Wielkiego oraz Jadwigi Andegaweńskiej w XIX i XX wieku, z pomniejszymi opisami wcześniejszych prób eksploracji podziemi katedry wawelskiej koronowanych głów Polski. Niep­rawd­opod­obne­ z jaką zaciętością i determinacją do tematu podszedł autor książki, który umiejętnie buduje napięcie, przez które czytelnik wręcz czuje chłód grobowych krypt i słyszy dźwięk skuwanych i otwieranych tumb, ciekaw tego co będzie dalej i czego się dowie (wręcz co zobaczy oczyma wyobraźni!), a przytaczane dokładne relacje uczestników tamtych doniosłych wydarzeń dodatkowo to podkreślają, ba, nawet sam autor uczestniczył w przenosinach i powtórnych pochówkach Jadwigi Andegaweńskiej oraz Kazimierza Jagiellończyka i jego żony Elżbiety, z wielką powagą i czcią oddając atmosferę tych uroczystości. Mimo wszystko autor nie poprzestaje wyłącznie na historycznym aspekcie otwarcia królewskich grobów, umiejętnie wplatając w książkę równie ważny element tytułowych mikrobów i klątw, w dużej mierze biologii organizmów żywych odkrytych przy badaniu szczątków polskich władców, wyjaśniając niezwykle merytorycznie i ten aspekt badań podziemi katedry wawelskiej. Książka jest po stokroć warta polecenia, a już na pewno pierwsza część trylogii. Czy druga i trzecia dorówna bądź przewyższy pierwszą? Sprawdźmy!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo