• Maum. Dom duszy po raz pierwszy w Polsce. Maum to koreańskie słowo, które odnosi się do duchowości człowieka. Jest określeniem charakteru, emocji, umysłu, a także pamięci. Książkę autorstwa Heekyoung Kim zilustrowała Polka – Iwona Chmielewska. Publikacja ta została uznana za jedną z najbardziej wyjątkowych książek obrazkowych dla dzieci ostatnich lat. Uhonorowano ją niezwykle prestiżową, międzynarodową nagrodą Bologna Ragazzi Award 2011. Urzeka ona specyficzną wizją świata oraz odmiennością. Podejmuje temat trudny nie tylko dla dzieci, ale też dla dorosłych, bowiem w sposób niebezpośredni służy za pomoc w odpowiedzeniu sobie na pytanie: czym jest dusza? Aby zrozumieć to jedno z najbardziej uniwersalnych zagadnień naszego życia autorka posługuje się metaforą domu, biorąc pod uwagę tylko samą jego architekturę. Poprzez stworzenie swego filozoficznego poematu we współpracy z polską ilustratorką daje również do zrozumienia, że pomimo odległego dystansu międ­zyku­ltur­oweg­o wcale nie jest trudno porozumieć się, wykorzystując do tego duchowe kwestie w połączeniu z płaszczyzną obrazu. Maum. Dom duszy to literatura ponadczasowa, dla czytelnika w każdym wieku.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo