• Druga części serii zapoczątkowanej książką pod tytułem „Rozkosz Nieujarzmiona” autorstwa Larris’y Ione. • Cóż mogę powiedzieć o „Pragnieniu Wyzwolonym”? Na pewno to, że autorka miała świetny pomysł na fabułę. Książka opowiada dalsze losy szpitala dla demonów, ale również rozwija historie handlu na czarnym rynku, organami demonów. Oprócz tego poznajemy losy demona Seminus inaczej zwanego Inkubem, o imieniu Shade i ludzkiej kobiety- Runy , która została przemieniona w wilkołaka. Jednak historia tych dwojga nie rozpoczyna się w tej książce, jedynie jest rozwinięta, ponieważ poznajemy ich już w pierwszej części. • Czy prawdziwa miłość pokona klątwę? Czy naprawdę każde cierpienie los nam wynagrodzi? Nasi bohaterowie zostają w okrutny sposób połączeni ze sobą, ku radości handlarza organów, który ma okrutny plan w stosunku do tych dwojga, ale nie tylko do nich, o czym przekonajcie się sami. • Tutaj się niestety powtórzę, gdyż powiem to samo, co w pierwszej recenzji tej serii a mianowicie: powieść możemy określić w paru słowach: namiętna o ciekawej akcji, odważna, pikantna, niesamowita, mroczna. Kiedy zaczynamy czytać nie możemy się oderwać, gdyż tak wciąga mimo tego, że często jest przewidywalna. Można również zauważyć w niej powiew świeżości. Nawet, jeśli wydaje wam się, że gdzieś słyszeliście podobną tematykę to czym głębiej wnikamy tym bardziej odkrywamy, że nie spotkaliśmy drugiej takiej historii jeszcze… •
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo