• Kiedyś bardzo dużo tej książki widziałam w social mediach, lecz nigdy nie przeczytałam opisu jej. Gdy pojawiła się możliwość przeczytania w ciemno chwyciłam za książkę. • I to była najlepsza decyzja. Bardzo dawno nie przeczytałam tak dobrej książki. Znakomicie wykreowana fabuła z dodatkiem pikantnym erotykiem. Większość osób zna autorkę i jej pięćdziesiąt trzy Greya. Uwierzcie na słowo ta historia dorównuje temu. • Mamy dwójkę bohaterów z różnych części światów. Kultura, wychowanie wszystko się różni. Lecz bohater, który żył chwilą dla tej dziewczyny traci głowę. Uczucia pojawiają się szybko, ale nie wypływają one na światło dzienne od razu. Bohaterzy trzymają to w sobie i potajemnie do siebie wzdychają. • Bardzo polubiłam postawę bohatera. Nie wydawał mi się tak opiekuńczy i uczuciowy jak się okazało. Typowy książkowy mąż. Bohaterka również do siebie Bardzo przyciąga swoją zagubiona, skrzywdzoną postawą. Fabuła strzał w dziesiątkę. Pomyśl i przelanie wszystkiego na papier genialne. • Jest dużo erotyki bardzo dobrej erotyki, więc to też mało spotykane. Te sceny chce się czytać i czyta się to z przyjemnością. Jestem zauroczona tą książką.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo