• Autor: Nova Ren Suma • Tytuł: Mury wokół nas • Tytuł oryginalny: The Walls Around Us • Wydawnictwo: Srebrny Las • Liczba stron: 320 • Orianna i Violet to przyjaciółki, na co dzień trenujące balet. Pewnego dnia dochodzi do okrutnej zbrodni – ktoś morduje inne tancerki, które nękały Violet. O ten czyn oskarżona zostaje Orianna. Dziewczyna trafia do ośrodka poprawczego dla nieletnich. Czy Orianna jest winna? Czy w imię przyjaźni była gotowa zamordować, by bronić Violet? • Mury wokół nas Novy Ren Sumy to powieść młodzieżowa. Bohaterkami i narratorkami są Amber i Orianna. Każda z nich jest inna, ma swój charakter i przyzwyczajenia. Obie są ciekawymi postaciami, które z każdą stroną poznajemy coraz lepiej i zaczynamy się zastanawiać, czy faktycznie byłby zdolne do popełniania jakichkolwiek zabronionych czynów. • Tematyka powieści jest trudna do określenia. Z jednej strony mamy życie w zakładzie zamkniętym dla młodych kobiet. Pokazuje się ich codzienne zajęcia, troski, problemy i relacje z innymi. Nie jest to łatwy temat, nie jest też popularny, prawdopodobnie dlatego też bardzo wciąga podczas czytania. Z drugiej strony w powieść wpleciono wątki fantastyczne. W ośrodku dzieją się nadprzyrodzone rzeczy, z początku trudno je czytelnikowi zrozumieć, jednak z czasem się do nich przyzwyczaja. • Sama tematyka związana ze zbrodniami, jakich dopuściły się tak młode osoby, a w dodatku kobiety, jest poruszająca. Nieważne, czy naprawdę dokonały tych okropnych czynów, które są im zarzucane. Dla mnie ważne były ich motywacje i jak obecnie dziewczyny radzą sobie w ośrodku poprawczym. Tytułowe mury to nie tylko metafora zamknięcia. To też coś, co oddziela życie bohaterek od tego, czym było dawniej. Teraz ich egzystencja jest zupełnie inna i muszą jakoś radzić sobie z nowymi realiami. Nie jest to takie proste – muszą znaleźć swoje miejsce w grupie, nauczyć się nowych zachowań, ale także uważać na siebie, bo znalazły się w dość nieprzyjemnym gronie. • Jeśli chodzi o wątek nadprzyrodzony to czasem przez niego czułam się zagubiona. Nie wiedziałam, co jest naprawdę, a co nie. Ta trudna do uchwycenia i dość ulotna granica między tym, co na jawie, co jest tylko złudzeniem, jest tu oddana naprawdę dobrze. Dzięki niej podkreśla się też atmosferę, którą buduje w tekście autorka. Jest nieco mroczna, tajemnicza, niepokojąca – niczym w powieściach grozy. • Mury wokół nas to teoretycznie powieść dla młodzieży. Owszem, bohaterki są młode, ale to nie znaczy, że infantylne. Te dziewczyny mają zupełnie inne problemy i zmartwienia niż większość ich rówieśniczek. Po tę książkę mogą też sięgnąć starsi czytelnicy i nie będą się czuli rozczarowani. Jest ciekawie zbudowana, chociaż nie jest łatwa i lekka w czytaniu. Na pewno można się w niej zatopić, bo jest wciągająca. To ją odróżnia od wielu powieści młodzieżowych – nie jest to książka opowiadająca o banalnych sprawach, lecz poruszająca ważniejsze kwestie. • Mury wokół nas jest wciągającą, ciekawą i niepowtarzalną powieścią. Nie jest to lektura na jeden wieczór. Po jej przeczytaniu zostaje z czytelnikiem na długo i każe zastanawiać się nad pewnymi kwestiami. Podobała mi się ze względu na swoją odmienność. I właśnie dlatego powinniście po nią sięgnąć i sami sprawdzić, jak ją odbierzecie.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo