• Nie lubię porównań typu: "podobna do". A jednak. W swym wydźwięku porusza podobny temat, który opisał Aldous Huxley w książce pt.: "Nowy wspaniały świat". W tych dwóch powieściach przedstawiono kwestie indywidualności jednostki i prawa do własnego zdania oraz kierowania swoim życiem. Ale także błędne myślenie, że tworzenie ludzi "szytych na miarę", którzy mają spełniać konkretne funkcje w społeczeństwie, mają rację bytu. • "Gdzie dawniej śpiewał ptak" jest bardziej przystępna dla młodszego czytelnika, od wspomnianej już książki "Nowy wspaniały świat". Dla miłośników SF obowiązkowa. Polecam ją także czytelnikom, którzy cenią sobie dobrą powieść psychologiczną. Dzięki sprytnemu zabiegowi zredukowania do minimum technologicznych aspektów życia ocalałej z zagłady kolonii (i to jakiej zagłady!), nie odczuwa się tu mocno fantastyki. Jak dla mnie, książka ta powinna wejść do kanonu lektur na poziomie ponadpodstawowym. Kapitalna!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo