• Trudna lektura pokazująca, że rasizm jest wszechobecny i niestety trudny do zwalczenia. Pokazuje z jakimi problemami i uprzedzeniami muszą radzić sobie osoby czarnoskóre i nie tylko. Momentami komiczna i żartobliwa porusza wiele współczesnych i aktualnych problemów. Wydawać by się mogło, że jesteśmy otwarci i tolerancyjni, ale dzięki tej książce możemy zauważyć, że jest to złudne, a stereotypy nadal wiodą prym w naszym postrzeganiu świata.
  • Zdobywca Nagrody Bookera za powieść pod tytułem „Sprzedawczyk” znów zabiera nas w ekstrawagancko-komiczną podróż po amerykańskim lądzie, przedstawiając własną wizję ruchu kulturowego. Tym razem głównym bohaterem jego powieści jest niejaki Gunnar Kaufman. Ten nietypowy, współczesny Afroamerykanin, któremu brakuje sześciu braci i trzech wujków, by zyskać status mitologicznego dziedzictwa właśnie zaczyna swą wyboistą drogę ku męskiej dorosłości. Okazuje się, że mimo zniesienia niewolnictwa czarni Amerykanie tylko w niewielkim stopniu mogą czuć się wolni. Posiadają wolność ciała, ale ich umysły nadal zdają się być spętane niewolniczymi łańcuchami. Beatty w swej powieści dąży do rozerwania tych duchowych kajdan. Choć historia Gunnara jest bardzo osobista, poruszająca, żywiołowa, wciągająca i w sposób niezwykle sprawny satyrycznie traktująca o kwestiach rasowych, to pod względem walorów literackich także niebywale wszechstronny i wielokulturowy głos nowego pokolenia. To bezsprzecznie aktualna epopeja współczesnych nam czasów, w których nadal musimy zwalczać rasizm.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo