• Po Asterixa i Obeliksa należy sięgać, gdy: • - ma się zły dzień (zalecane czytanie z rana), • - gdy człowiekowi się nie chce wstać z łóżka (komiks zaleca się trzymać w zasięgu ręki), • - gdy brzydka pogoda skazuje na nudę (zaleca się trzymanie komiksu na wierzchu, by wzrok się na nim zatrzymywał), • - gdy ma się BARDZO DOBRY humor(bo można mieć i jeszcze lepszy), • - w samotności i z kimś (gwarantuje niewiarygodny ubaw), • - gdy człowiek sam nie wie, co chce czytać, a przeczytać coś by chciał... • ... Asterixa i Obeliksa czyta się zawsze i wszędzie. Na leżąco, na stojąco, na siedząco i w pozycjach jogi. • Tym razem akcja zaczyna się u Rzymian. Cezar postanawia nagrodzić legionistów swej armii, którzy przepracowali 20 lat. Każdy dostaje od niego kawałek żyznej gleby, na własność ale jeden z nich, nietrzeźwiejący od 20 lat Romeomontekus dostaje... pewną galijską osadę, którą wymienia na alkohol. A konkretnie - na wino. A że transakcja wymienna dokonuje się z pewnym karczmarzem, to dalsze losy można już przewidzieć. Karczmarz sprzedaje biznesik, przenosi się do wioski Gallów i staje się jej właścicielem. Lecz - co z dotychczasowym wodzem? Tego tak łatwo nie można załatwić, trzeba... rozpisać wybory. I nie byłoby żadnych kłopotów w męskich relacjach polityka-znajomość, gdyby żony owych kandydatów się lubiły. A nie lubią się. I powstaje konflikt prawie zbrojno-wojenny.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo