• W drugiej części Brygady Brawurowych Kur mamy do czynienia z aktami wandalizmu. Jakaś niez­iden­tyfi­kowa­na szajka graficiarzy niszczy budynki w mieście. Później tajemnicze symbole zaczynają zamieszczać nawet na suszącej się na sznurach bieliźnie. Miarka się przebrała. Policja jest jednak zupełnie bezsilna. Oczywiście bystre kury niczym SWAT wkraczają do akcji i wraz z detektywem Bródkowskim mają zamiar ująć tajemniczą szajkę. Szykują zasadzkę, ale czy skuteczną? Prócz tego wątku w książce pojawia się kilka innych, równie zabawnych. Jeden z nich dotyczy detektywa Bródkowskiego, który przemyca do Rosji pierogi ruskie. I nikt nie wie w jakim celu, nawet słynny Władimir Tupin!!! Zaskakujące? • Oj dzieje się w kolejnej części tej kurzej historii. Akcja jest zawrotnie szybka, bez chwili na nudę. Fabuła dowcipna, szalona i niep­rzew­idyw­alna­. Rzeczywiście jest to książka dla nieco starszych dzieci, którym i tak trzeba pewne kwestie wytłumaczyć, by treść była dla nich nieco bardziej czytelna. I w sumie nie wiem czy dobrym pomysłem jest tworzenie bohaterów w opowieści na kanwie autentycznych postaci z życia politycznego i medialnego. Chyba jednak nie jest to najlepszy pomysł… Bez tego by się chyba mogło obejść…
  • Świetna książka dla całej rodziny.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo