• Główną bohaterką książki jest Bianka. Dziewczynka dostaje od mamy „dorosłe” zadanie wybrania się do sklepu, by kupić nowy czajniczek do herbaty. Rezolutna dziewczynka szuka najpierw sklepu z czajniczkami, a potem, za sprawą przewrotnego losu, czajniczka odpowiedniej wielkości. • Ta podróż jest dla niej przygodą, niewiadomą, tak jak i dla młodego odbiorcy. I jako ciekawe świata dziecko zwraca uwagę na drobne rzeczy, które zastaje podczas wędrówki. • Spotyka na swojej drodze życzliwych ludzi oraz inne stworzenia, a każde z nich będzie miało pewien wkład w dobrnięciu Bianki do celu. Ona także, jeśli może, pomaga im, a w czynność tę jest włączany czytelnik. • Bianka oczywiście spotyka na swej drodze trudności, odzywają się emocje podkreślone kreską autorki, ale dziewczynka z uśmiechem podąża dalej z głową pełną rozwiązań, by z każdej sytuacji znaleźć wyjście. • Książka ma duży format, ilustracje obejmują całe strony, a tekst jest niejako ich dopełnieniem. Czytamy i oglądamy ją raz poziomo, raz pionowo, przechodzimy także przez labirynt, co zwiększa dynamikę przekazu. • Ilustracje są proste, ale także barwne, po przewróceniu strony wręcz ”wskakuje się” na miejsce fabuły. Autorka za ich pośrednictwem tworzy klimat wpływający na emocje odbiorcy. Mnogość szczegółów pozwala zaś na własną małą podróż po każdej stronie. • Autorka przedstawia młodemu czytelnikowi zapis podróży. Podróży kolorowej, pozytywnej, wzmacniającej i kreatywnej.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo