Seria książek o Morrigan Crow to przyjemna lektura dla fanów magii i szkoły dla czarodziejów. Nie popełniajcie jednak mojego błędu i nie nastawiajcie się na drugiego Harry’ego Pottera. Oczywiście, trudno nie zobaczyć podobieństw w obu powieściach -mamy tu bowiem zwykłą, odtrąconą dziewczynkę, która w wieku 11 lat dowiaduje się o swoich magicznych zdolnościach, przez co trafia do nieznanego jej dotąd świata pełnego niestworzonych rzeczy… Brzmi znajomo? No właśnie. Dla mnie momentami aż za bardzo, przez co trudno wyzbyć mi się z głowy automatycznych porównań. A szkoda, bo umiejętności pisarskie autorki i flow jaki łapiemy czytając tę serię są tu jak najbardziej na miejscu i mogłyby wręcz zachwycić, gdyby nie to ciągłe uczucie powielania motywów znanych z innych książek fantasy. Problemem są tu też postaci, które pod przytłaczającym namiarem wydarzeń i różnych (często nieu­zasa­dnio­nych­) magicznych zjawisk giną i pozostają zupełnie płaskie. Mam wrażenie, że to bardzo dobra seria dla młodszych czytelników. Niewymagających. Lubiących proste rozwiązania i przeskoki czasowe jedynie do istotnych akcji. Oceniam ją wysoko -8/10 bo myślę, że jest to dobra i wciągająca książka dziecięca. Jednak wg. mnie, zabrakło porządnego, innowacyjnego szkieletu powieści na którym można by osadzić dobrze zbudowanych bohaterów. To dobra rozrywka, ale na pewno nie zostanie mi w głowie na dłużej. • 2 tom: Po wygraniu wszystkich prób i zmierzeniu się z czarnym charakterem Morrigan zaczyna naukę jako członkini Towarzystwa Wunderowego. Okazuję się jednak, że mimo pokonania przeciwników nie jest ona przez wszystkich mile widziana na uczelni.