• Lubię książki nieodkładalne - jeden wieczór i pozamiatane, świetnie się czyta. Plus za cięty język bohaterki, zadziorny humor, szybkie życiowe decyzje ;) Czytam książki autorki/autorek chętnie, tak jakbym oglądała kolejny odcinek wciagajacego serialu :) Polecam
  • Książka duetu dwóch kobiet opowiada o Malwinie, która woli żeby mówiono o niej Mala. Jej życie jest pełne niespodzianek, sama jest zakręconą kobietą o ciętym języku i głupich pomysłach. Jej serce rozdarte pomiędzy dwoma przystojniakami - policjantem i mafiozem, ciężki wybór. • Naprawdę, nie chce mi się wierzyć, że można być taką idiotką jak główna bohaterka. Irytowała mnie jak żadna inna, pusta jak bęben. • Zawiodła mnie ta książka. Widać, że nie pisała jej sama Paulina Świst, bo styl jest trochę inny, a fabuła naiwna. Pokuszę się nawet o stwierdzenie, że jest najgorszą z tych, które do tej pory czytałam. Gdyby nie rozwój wydarzeń pod koniec książki, to nie sięgnęłabym po drugą część. Nie podobała mi się.
  • Tak jak bardzo lubię książki Pauliny Swist, tak bardzo ta pozycja mi nie przypadła do gustu. Ta książka jest nudna, przegadana, za dużo pitolenia o niczym. Szkoda, bo autorka ma bardzo char­akte­ryst­yczn­y styl: zabawny, zwroty akcji, książki pisane z pazurem - niestety tu w tej pozycji Mala M. wszystkiego zabrakło - TO NIE JEST Paulina Swist jaką lubię jaką czytam
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo