• W tę książkę trzeba się wczytać, gdyż początek jest mało zachęcający, ale potem losy głównych bohaterów: Igi, Pawła i Tosi frapują nas coraz bardziej. • Iga walczy z przeciwnościami losu, Paweł przyjaciel od czasów przedszkolnej piaskownicy dzielnie wspiera ją w tych jej zmaganiach. Choć świat obojga jest pełen zawirowań, choć oddalają się na parę lat, to jednak "czują" siebie i zawsze mogą na siebie liczyć. • No i Tosia - maleńka, rezolutna dziewczynka, która pojawia się w ich życiu dość nieoczekiwanie / co prawda w życiu Pawła dopiero po trzech latach/. • O wzajemne relacje Pawła i Igi warto zapytać: "Czy to jest przyjaźń, czy to już kochanie"? Czy znajomość ich przetrwa pomimo zawirowań? • POLECAM tę opowieść o uniwersalnych wartościach, jak przyjaźń. miłość i rodzinne więzy; opowieść o codzienności, samotnym macierzyństwie itp. • Ale też jest to opowieść stawiająca pytanie : Jak długo można i czy w ogóle można zachować swą tajemnicę, gdy ona jest ważna też dla drugiej osoby
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo