• Obok Ciebie dzieją się rzeczy, których nie jesteś w stanie sobie wyobrazić. • Fabuła: Mulgih Thadur żyje w XVII wieku. Mieszka w Hyfur. Od dziecka jest troche z boku. Zna doskonale wszystkie ciemne zakątki cyrkułu. Z powodu deformacji twarzy ojciec go nie akceptuje. Rodzic wszystkie swoje życiowe niepowodzenia przypisuje synowi oraz żonie. Od lat znęca się również nad rodziną. Gdy Mulgih nie może dłużej znieść takiego traktowania, podejmuje drastyczny krok. Planuje zabójstwo ojca. Robi to jednak w sposób, który wygląda na samobójstwo. Bohater nie zdaje sobie sprawy, że w trakcie swojego czynu jest obserwowany. Garlon jest największym przestępcą w Hyruf. Zmusza Thadura aby pracował dla niego. Na początku przestępczy świat jest musem koniecznym by chronić rodzine. Po pewnym czasie staje się jednak światem, w którym Mulgih czuje się jak ryba w wodzie. W życiu Mulgiha pojawia się również żona oraz syn co dostarcza dodatkowych przygód. Czy małżeństwo z przymusu okaże się szczęśliwe? Czy bycie przestępcą to przeznaczenie bohatera? Czy Mulgih stanie się prawdziwym reformatorem? Jedno jest pewne. Świat pełen jest przemocy i tortur. Miłość jednak potrafi przynieść ukojenie dla najbardziej zbłąkanej duszy. • Moja ocena: Na początku warto zaznaczyć, że wiek XVII, to wiek najbardziej krwawych wojen. Wiek gdzie duchowieństwo rządzi światem. Czas gdzie reformatorzy próbują przywrócić "prawidłowy" porządek świata. Czasy te nie należały do najłatwiejszych. W takim właśnie świecie autor umieścił bohatera. W świecie wielkich przemian. • Jest to debiut. Już w tym momencie wiem, że ciężko będzie innym debiutantom 2016 roku, być lepszym. Kamil Dziadkiewicz opisał krwawe czasy w sposób, który pozwala nam się w nie przenieść. Czytamy, a obrazy same pojawiają się przed oczami. Kreacja bohatera jest wielowymiarowa. Na pierwszy rzut oka widzimy kogoś, kto został zmuszony do zabójstwa ojca, aby się uwolnić. Kogoś, kto planował to bardzo skrupulatnie. Jednak można zobaczyć również jak bardzo jest zagubiony. Jakie maski zakłada. Psychologicznie postać mocno rozbudowana. Zresztą wszystkie postaci stworzone przez autora mają wiele płaszczyzn. Jeżeli chodzi o samą historie. Znając tamte czasy wydaje się ona bardzo realna. • Autor posługuje się językiem, który sprawia, że po stronach się płynie. Myślę, że dzięki temu książka trafi do osób, które nie lubią tego gatunku. Może dzięki niej pokochają? • Na koniec pragnę zachęcić do przyjrzenia się okładce. Mnie zahipnotyzowała. Jest piękna! Po prostu cudowna. W tym przypadku można oceniać książkę po okładce :) • Pozwolę sobie jeszcze na końcu na trochę prywaty. Gdy dostałam tę książkę, miałam kolejkę recenzenckich. Więc aby nie leżała bezczynnie, pożyczyłam ją dwóm bliskim mi mężczyzną, którzy kochają takie klimaty. Ich wymagania są jednak duże. BARDZO DUŻE. Mało czytają, więc to co trafia do ich rąk musi być doskonałe. Gdy pierwszy z nich przeczytał, od razu zadzwonił do drugiego i mu polecił. Następnie książka trafiła w moje ręce. Wróciła do mnie gdy mogłam już zasiąść do czytania. W międzyczasie dowiedziałam się o kolejnej osobie lubiącej takie klimaty. Więc on dostał ją ode mnie w prezencie. Książka ta połączyła kilka osób. Ich opinie są równie ważne. Dlatego pozwole sobie kilka słów od nich również dodać :) • M: Mało czytam. Bardzo mało. Uwielbiam fantastykę. Jednak mało jest dobrych książek. Mało jest książek, które mnie zaciekawią. Nigdy też polski autor nie rozkochał mnie w sobie. Kamilu, dziękuje za Twoją ksiażkę! • P: Powinienem uczyć się do sesji. Jednak gdy M. powiedział mi o tej książce to MUSIAŁEM ją przeczytać. Od pierwszej strony przeniosłem się w inny świat. Moje wymagania są wielkie. Jednak książka podołała. Polecam! • Na trzecią opinie jeszcze czekamy :) • Polecam książkę bardzo mocno! • Moja ocena: ****** • Skala ocen: * nie polecam ** nie moja bajka *** daje radę **** dobra ***** bardzo dobra ****** lotta poleca • www.lottaczyta.blox.pl
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo