• Właściwie to książkę powinnam umieścić na półce "Teraz czytam", bo ... czytam ją praktycznie co wieczór. Moja czteroletnia Córka uwielbia "Paskudki słowiańskie", a dla mnie jest to odkrycie roku w kategorii książek dedykowanych dzieciom. • W zbiorku znajdziecie zgrabnie skonstruowane, humorystyczne wierszyki, w których postacie z dawnych wierzeń odżywają na nowo - w najlepszej swej formie! Jest wśród nich pomocny skrzat Jaroszek, przewrotna Mamuna, złośliwy Dytko i - wzbudzający największe emocje w moim Dziecku - natrętny Gnieciuch. Barwnym i zabawnym opisom stworzeń towarzyszą ciekawe ilustracje. A sam język - to zręczna zabawa wielością znaczeń, skojarzeniem, przeciwieństwem, nawiązanie do przysłów i znanych powiedzeń. Tych niuansów może nie wyłapie małe dziecko, za to człek dorosły ma z lektury dodatkową przyjemność. • Dla mnie ta książka to świetny sposób na przemycenie choćby i fragmentu naszej bogatej rodzimej mitologii do świadomości milusińskich. I nie tylko najmłodszych ( czytający dziecku mąż przyznał, że po raz pierwszy styka się z takimi postaciami ). Ja z kolei przypominam sobie z dzieciństwa babcine opowieści i przestrogi. "Nie patrz tyle w lustro, bo ci się Rogaty ukaże!" - mawiała czasami. "Nie Rogaty, tylko DYTKO!" - myślę sobie dzisiaj z uśmiechem. • A czteroletnia amatorka rodzimych wierzeń szepcze, zasypiając: "Dobranoc, moja mamo - Słowianko".
    +2 wyrafinowana
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo