• W niewielkiej części pierwszej poznajemy Andrew Hamiltona, to bogaty i najlepszy w swoim fachu prawnik, który nie szuka miłości, ma swoją przeszłość, a teraz skupia się tylko i wyłącznie na przygodnych znajomościach kończących się po jednej nocy. Korzysta ze swojego uroku osobistego i wspiera swoje poszukiwania na różnych portalach randkowych. To jednak nie wpływa na to, że chętnie konwersuje z jedną młodą prawniczką, którą poznał na typowo prawniczym czacie. Para nigdy się nie widziała, co nie przeszkadza im - do czasu. Mężczyzna brzydzi się kłamstwem, ta kwestia pozostaje niewyjaśniona, nie poznajemy tego powodu, dlatego też, kiedy Alyssa, bo tak przedstawiła się mu tajemnicza internetowa przyjaciółka, okazuje się Amandą, kobietą, która w każdej kwestii dotyczącej jej osoby oszukiwała mężczyznę. To sprawiło, że akcja nabrała tempa, a to co wydarzy się później będzie jeszcze bardziej emocjonujące. Zastanawia mnie jedna rzecz, a mianowicie dlaczego autorka postanowiła tę historię podzielić na trzy książki. Myślę, że to trochę działa na niekorzyść całej tej historii, bo akcja nie do końca jest rozwinięta. To zdecydowanie intrygująca książka, i za to właśnie polubiłam Whitney G. Bo potrafi przyciągnąć czytelnika oryginalną historią i przyjemnym stylem pisania. Brakowało mi tu jednak bardziej rozbudowanej akcji. Odniosłam wrażenie, że całość budowana jest po łebkach, bez głębszego zastanowienia, a to duży minus. Poza tym, książka skrywa tajemnice, które nie zostają wyjaśnione. To z kolei sprawia, że utwór ten pochłania się w mgnieniu oka - pomijając jego gabaryty oczywiście. Moim zdaniem książka ta zdecydowanie zasługuje na uwagę. Pomimo kilku wad, jej treść pozostaje w moim odczuciu bardzo przyjemnym wspomnieniem. Lubię tego typu książki, które w nietypowym romansie pokazują coś więcej nic tylko słodkie słówka i gesty. Życie zawsze układa się nie tak, jakbyśmy tego oczekiwali! • Polecam tę książkę wszystkim miłośniczkom (miłośnikom też!) romansów. "Oskarżyciel" to intrygująca historia o nietypowej miłości. Życie naszych bohaterów będzie wystawione na duże wyzwania!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo