• Joelle Charbonneau jest autorką serii Testy. Trzeci tom nosi nazwę Egzamin dojrzałości. Trylogia została wydana w Polsce przez wydawnictwo YA! • Cia odkryła, że Zjednoczoną Wspólnotę może ogarnąć rebelia. Musi zdecydować, co zrobić z tą wiedzą. Postanawia, że ostrzeże prezydent o tym, co się dzieje. Kobieta nie jest zaskoczona. Miała wcześniej podejrzenia, że coś się dzieje. Prezydent zleca Cii zadanie – ma zabić wszystkich związanych z procedurą Testów. Egzamin na studia eliminuje większość kandydatów. Dla dziewczyny to trudne, ale postanawia, że wykona powierzoną jej misję. Potrzebuje jednak sprzymierzeńców, którzy są gotowi poświęcić się tej sprawie. Czy Cii uda się obalić Testy? Czy może zaufać kolegom z roku? • Główna bohaterka jest narratorką powieści. To odważna dziewczyna, która jest silna psychicznie, potrafi podejmować decyzje pod presją czasu i okoliczności. Jest jednak ostrożna, uważna i nie działa pod wpływem impulsu. Dziewczyna nie jest pewna, czy zadanie jej powierzone, jest słuszne, dlatego wykonuje je według własnego schematu. • Jednak Cia to także nastolatka, o czym nie można zapomnieć. Jest zakochana, co często objawia się szybszym biciem serca i pocałunkami nawet w obliczu zagrożenia. Przeżywa to, co się wokół niej dzieje. Nie wszystko też jest w stanie zrozumieć. To bardzo naturalne, ponieważ ma niewiele lat. Trzeba przyznać, że to mocny punkt tej książki. • Powieść zaczyna się niemal dokładnie w tym samym momencie, w którym skończyła się poprzednia część. Czytelnik, który ma za sobą drugi tom, a pod ręką trzeci, może od razu zatopić się w dalszej części historii. Z jednej strony to świetne rozwiązanie – nie trzeba wychodzi ze świata wykreowanego przez autorkę. Z drugiej – jeśli ktoś jak ja ma kilka tygodni przerwy między tomami, zdąży zapomnieć, co się działo chwilę wcześniej w fabule. • Świat przedstawiony jest naprawdę ciekawy. To najmocniejszy atut tej powieści. Pomysł na Testy, dziwne eksperymenty na ludziach, podział na dobrych i złych – wcale nie tak jasny, jak się wydaje – jest ciekawy, dobrze się go czyta. Poza tym mamy całe spektrum postaci, które mają przeróżne charaktery, co sprawia, że historia ciągle ma nowe odcienie. • Ważną rzeczą są osobowości ludzkie. Nie są to krystalicznie dobre lub złe osoby, ciągle coś się w nich ściera, nie ma nikogo, kogo można by jednoznacznie określić. To one sprawiają, że powieść czyta się dobrze i bez znudzenia. • Akcja książki ciągle kręci się wokół Testów, które eliminują wielu młodych ludzi. Cia chce położyć im kres, szuka sprzymierzeńców i podejmuje trudne decyzje. Jednak trochę brakowało mi w tym wszystkim wątpliwości. Akcja nie jest przemyślana, wszystko dzieje się niemal od razu – wystarczy, że bohaterowie coś postanowią i już to robią. • Ogólnie książka była dobra, chociaż pewnie bardziej bym się nią zachwycała, gdybym przeczytała ją zaraz po drugiej części. Czegoś zabrakło mi też w fabule – jakiegoś szczegółu, który wyjaśniłby do końca całą sprawę, pokazał problem od innej strony. Jednak całość wypada ok. Trylogia jest dobra, pomysłowa, ciekawie napisana, z fajnym tłem i bohaterką, którą się lubi i rozumie. • Polecam fanom młodzieżówek. Spodoba wam się ta trylogia, jeśli lubicie Igrzyska śmierci. To ciekawa lektura, która wciągnie was w swój świat i pozostawi w nim na kilka godzin.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo