• Berta, jak każda szanująca się żaba, marzy o tym, żeby śpiewać w żabim chórze. Przynajmniej tak jej się wydaje. Dlatego, kiedy przychodzi dzień wielkiego kastingu, postanawia spróbować swoich sił. W kolejce spotyka swoją przyjaciółkę Lucy, która z powodu niewielkich rozmiarów nie otrzymuje nawet szansy, aby zaprezentować swoje umiejętności. Co innego Berta – wielka i okazała – zachwyca swoim wyglądem dyrygenta Amadeusza. Jednak gdy tylko otwiera usta, okazuje się, że potwornie fałszuje – nikt nie jest w stanie słuchać jej kumkania. • Po przesłuchaniu obie żabki są bardzo smutne i rozczarowane. Udaje im się jednak wymyślić pewien plan, który pozwoli osiągnąć upragniony cel i niespodziewanie doprowadzi do nieoczekiwanego odkrycia... • Luca Foccroulle i Annicka Masson stworzyli uroczą i zabawną historię o spełnianiu marzeń, wytrwałości, odkrywaniu swojej własnej, życiowej drogi, i o tym, że warto być sobą. • Berta i żabi chór to książka, której dodatkowym atutem są piękne ilustracje, stanowiące idealne dopełnienie treści i sprawiające, że chce się ją oglądać bez końca. Z czystym sumieniem polecam tę pozycję – nie tylko dzieciom. • Anna Ochenkowska-Olczak • Biblioteka Kraków
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo