• Lubię wspólne dzieła Penelope Ward oraz Vi Keeland, ale muszę z przykrością przyznać, że to nie przypadło mi do gustu. • Gia - wychowana przez ojca, młoda pisarka. Pewnego razu zastępuje przyjaciółkę w pracy bez wiedzy jej szefa. Nie radzi sobie za dobrze w roli barmanki, jednak zwraca na siebie uwagę właściciela i zyskuje nową pracę. • Rush - wychowany przez matkę, z ojcem i bratem nie ma dobrych relacji. Wie, co to bieda, jednak teraz dobrze mu się powodzi, bo odziedziczył spory majątek po dziadku. Pracownicy się go trochę boją. Ma swoje zasady, nie łączy pracy i życia osobistego. Jednak Gia wywołuje w nim emocje, o które by się nie podejrzewał, (chce się nią opiekować, chronić ją, boi się, że może ją zranić, pierwszy raz myśli o kimś poważnie). • Gia i Rush powoli się poznają i zbliżają do siebie, jednak pewna noc sprzed kilku tygodni, (którą Gia spędziła z nieznajomym, który ją oczarował a następnie oszukał), nie będzie bez znaczenia... • Historia lubi płatać figle i jak każda historia miłosna musi mieć pod górkę • Jak dla mnie to ta książka była po prostu nudna. Sama koncówka była lepsza i zaciekawiła mnie, dlatego sięgnę po drugą część. Ale to za mało żeby powiedzieć że książka była dobra. • Bardzo lubię postacie z mocnymi charakterami, ale tu ich nie znajdziecie. Czuję się rozczarowana - zarówno bohaterowie, jak i książka są nijakie. • Czytało się szybko. Jest to niewymagająca lektura.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo