• Odwlekałam z przeczytaniem tej lektury. Myślałam, że będzie to wywiad z wieloma kobietami, które opisują drastyczne sceny molestowania seksualnego i że książka będzie koncentrować się na sensacji. Myliłam się. • Jest to rzetelne śledztwo dziennikarskie, które zdemaskowało nie tylko Weinsteina ale też wielu dziennikarzy nadużywających swej władzy i stanowiska w NBC. • Ronan Farrow wie jaki wpływ na psychikę i dorosłe życie ma molestowanie seksualne. Sam jest dzieckiem Mii Farrow i Woodiego Allen’a a jego rodzona siostra, Dylan, była molestowana przez ojca jako mała dziewczynka. Zajęcie się tą sprawą na pewno w dużej mierze było jakąś próbą zado­śćuc­zyni­enia­ w stosunku do siostry, której sam jako dziecko nie był w stanie ochronić, a której oskarżenia został odrzucone przez sąd a reputacja zszargana. • I tak jak ilość pokrzywdzonych kobiet zatrważa to większą tragedią jest fakt, że ogrom ludzi z Hollywood, Wall Street czy newsroomów redakcyjnych największych stacji telewizyjnych świata o tym procederze wiedziały. • Jak przykre jest to, że w imię kariery, sławy nie jesteśmy w stanie wstawić się za koleżanką z pracy, którą właśnie zgwałcił szef. Przykre jest też to, że często ten świat znanych i podziwianych jest tak ohydny. Że za pieniądze jesteś w stanie kupić milczenie ludzi. Sam Farrow był szczerze smutny rozmawiając z Meryl Streep, która starała się udowodnić całemu światu, że nic nie wiedziała, podczas gdy wiedział cały świat Hollywood. • Podziwiam autora, że pomimo gróźb ze strony prawników Weinsteina, zastraszania, braku wsparcia od NBC, byciu śledzonym nie odpuścił. Bardzo zasłużony Pulitzer dla niego i New Yorkera. To są ważne historie.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo