• Niklas Frank, syn generalnego gubernatora okupowanych ziem polskich Hansa Franka zwanego również "Rzeźnikiem Polski" przez całe dorosłe życie starał się dociec prawdy o swoich rodzicach.Napisał na ich temat dwie książki, jedną jest właśnie "Moja niemiecka matka".Opowiada w niej o zagmatwanym życiu Brigitte Frank, cynicznej, wyrachowanej kobiety, bezwzględnej w dążeniu do celu prostaczki uwielbiającej życie w luksusie.Dzięki tym cechom pochodząca z przeciętnej rodziny stenotypistka i handlarka futer zrobiła karierę i jako "Królowa Polski" (jak sama się nazwała) prowadziła wystawne życie na Wawelu i w Krzeszowickim Pałacu, gdzie po wygnaniu Potockich urządzono letnią rezydencję Franków.Niewzruszona losem milionów cierpiących ofiar często odwiedzała krakowskie getto, w którym swoje ukochane futra i klejnoty mogła otrzymywać za bezcen.Nieustannie przyprawiająca rogi swojemu mężowi odgrażała się, że "prędzej zostanie wdową niż rozwódką po ministrze III Rzeszy", czego dowiodła denoncjując Himmlerowi kochankę męza jako "Żydówkę", przez co Hitler nie wyraził zgody na rozwód Franków. Autor sugeruje,że Brigitte była modelową niemiecką kobietą tamtego okresu, odbierającą wojnę jako "sprawiedliwą, która przyniosła wiele dobrego". Książka bardzo ciekawa i choć na początku może okazać się trochę monotonna to już od połowy nie można się od niej oderwać.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo