• Książka opowiadająca historię porwanej młodej dziewczyny, która miała być wyszkolona na niewolnicę. To tak w skrócie natomiast można w niej znaleźć dokładne opisy scen BDSM z naciskiem na "S" Niektórzy próbują ją porownywać z Greyem co jest kompletnym niep­oroz­umie­niem­, bo po pierwze tutaj romans jest zaledwie szczegółem, nie ma milionera, helikopterów itd. Mroczna książka, bardzo. Trudno ją zakwaligikować do jednej kategorii bo jest i sensacja i kryminał i thriller, śmiać nie ma się z czego, wierzcie mi. POLECAM !
  • Przewidywalna, a nie szokująca.
  • Kiedy pierwszy raz usłyszałam o "Dotyku ciemności" myślałam, że jest to coś na zasadzie Grey'a, mroczni i niebezpieczny związek oparty na fascynacji. Nie to nie jest słodko- gorzki romans z elementami BDMS, to coś bardziej mrocznego i bardziej niebezpiecznego. • Caleb musi porwać młodą dziewczynę i uczynić z niej niewolnice seksualną. Wszystko po to aby zemścić się na wrogach przeszłości. Upatrzył sobie na cel, niejaką Livię. Dziewczynę z biednego domu, rzekłabym wręcz, że z patologicznej rodziny. Kiedy młoda kobieta jest już w mieszkaniu Caleb'a , ten rozpoczyna swoją tresurę. Ona jest uległą, On musi być jej Panem. Powinna się nauczyć posłuszeństwa, ale czy uda to się uda? • Jedno jest pewne w tej książce nie ma miejsca na ckliwy romans i sentymenty, jest agresywna. Sceny sypialniane, jeżeli można je tak nazwać, nie są wulgarne i przesycone. Uważam, że Autorce udało się zachować doskonałą harmonie w tej sferze, wszystko jest opisane z dobrym smakiem i tonem. Akcja, tylko przez chwilę toczy się jednostajnie. Właściwie ciągle coś się dzieje. Przy końcu książki, wybuchają nagromadzone emocje, czujemy na plecach dreszcz przerażenie i moment zgrozy. Jest to pozycja po której trudno się otrząsnąć. Wszystko wydaje się być jasne i klarowne, jednak nie do końca... zakończenie wbija w fotel i wstrząsa do szpiku kości. Bez wątpienia muszę natychmiast sięgnąć po drugą część, bardzo się cieszę, że będzie to już możliwe w listopadzie. Całość jest niezwykle spójna, śmiem twierdzić, że wyjdzie z tego miłość, ale co jeżeli się mylę? Jeżeli w historii tych dwojga nie jest planowany happy end? • Uważam, że bohaterowie są wykreowani realnie. Livi zostały nadane cechy prawdziwej dziewczyny, jest mocno zraniona przez życie. Najstarsza z rodzeństwa, nie kochana przez matkę, która uważała, że prędzej czy później wyrośnie z niej dziwka Już na starcie, skazana na życiową porażkę. • Jest łatwym łupem, Caleb podejrzewa, że nikt nie zapragnie jej szukać, że rodzina szybko poradzi sobie z zapomnieniem o niej. Przecież jest zwykłym dzieciakiem z podrzędnej dzielnicy, kto by się nią przejął. Caleb jest tajemniczy, niewiele o nim wiemy. Mimo, że została zastosowana narracja naprzemienna, w jednym momencie mamy myśli Livii, a w drugim narracja jest prowadzona w trzeciej osobie. Trochę mnie to, na samym początku, raziło jednak szybko się przyzwyczaiłam do tego stylu. • Osobiście uważam, że książka jest niezwykle prawdziwa. Mafijne porachunki, czarny rynek i handel ludźmi to temat znany wśród wielu narodów. W tej części mamy pokazaną tylko i wyłącznie "tresurę" młodej kobiety, na niewolnice seksualną. Myślę, że była to świetna zapowiedź kolejnego tomu. Myślę, że w drugiej części będziemy mogli się spodziewać więcej szczegółów z mafijnych porachunków, więcej bólu i cierpienia. Na to czekam z utęsknieniem, na akcję mrożącą krew w żyłach
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo